PIŠE ROBERT FRANK
Udri, brate, rafalno: "Oj Krajino, rano moja ljuta, džaba pare i estrada, džaba pola Novog Sada, džaba slava, džaba novac, fale Karin i Obrovac"
Ne znam, možda će se to nekome činiti neprimjerenim, nepotrebnim, licemjernim i nategnutim, ali zašto se napade na Marka Perkovića Thompsona oko „Za dom, spremni“ u njegovoj pjesmi Čavoglave ne bi moglo dovesti, recimo, u kontekst u kojem je u Hrvatskoj, na njenim rubnim područjima, otkad je rata pa do danas, a još više i prije '91. godine, tako normalno slušati srpsku agresivno-seljačku, anticivilizacijsku, dehumaniziranu, ratnohuškačku muziku koja poziva na osvajanje, krv, zločin i osvetu te veličanje notornih zločinaca poput Momčila Đujića, Draže Mihajlovića i Vojislava Šešelja čija su četnikovanja, svakog od njih u svom vremenu, dio sveprisutnog velikosrpskog nacionalizma i fašizma.
